Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w Brazylii w 1950 roku były czwartym turniejem tej rangi, organizowanym przez FIFA. Były to pierwsze mistrzostwa po II wojnie światowej, która przerwała organizację turniejów na 12 lat. Odbyły się w dniach od 24 czerwca do 16 lipca 1950 roku i były jednym z najbardziej pamiętnych turniejów w historii piłki nożnej.
Przygotowania i organizacja
Brazylia została wybrana na gospodarza turnieju w 1946 roku, podczas kongresu FIFA. Była to doskonała okazja dla kraju o bogatej tradycji piłkarskiej, aby zaprezentować się na światowej scenie. Zbudowano nowoczesne stadiony, w tym słynny Estádio do Maracanã w Rio de Janeiro, który stał się symbolem brazylijskiego futbolu i mógł pomieścić ponad 200 tysięcy widzów.
Uczestnicy i format turnieju
Do turnieju zgłosiło się 34 drużyny, z których 16 przeszło przez eliminacje do turnieju finałowego. Jednak ostatecznie udział wzięło tylko 13 drużyn, ponieważ Indie, Szkocja i Turcja wycofały się z różnych powodów. Turniej miał unikalny format – po fazie grupowej, zwycięzcy czterech grup awansowali do finałowej grupy, w której każdy grał z każdym, aby wyłonić mistrza świata.
Przebieg turnieju
Turniej rozpoczął się 24 czerwca 1950 roku. Brazylia od początku była uważana za faworyta, co potwierdziła w meczach grupowych, pokonując Meksyk 4-0 i grając remis 2-2 z Jugosławią. W fazie finałowej Brazylia zmierzyła się ze Szwecją, wygrywając 7-1, a następnie pokonała Hiszpanię 6-1, co umocniło ich pozycję jako głównego pretendenta do tytułu.
Finałowy mecz
Decydujący mecz turnieju, często nazywany „Maracanazo”, odbył się 16 lipca 1950 roku na Maracanie. Brazylia zmierzyła się z Urugwajem, który wcześniej zremisował z Hiszpanią 2-2 i pokonał Szwecję 3-2. Brazylia potrzebowała tylko remisu, aby zdobyć mistrzostwo, podczas gdy Urugwaj musiał wygrać.
Mecz rozpoczął się zgodnie z oczekiwaniami, Brazylia objęła prowadzenie w 47. minucie po golu Friaçy. Jednak Urugwaj szybko odpowiedział, a w 66. minucie Juan Alberto Schiaffino wyrównał na 1-1. Decydujący moment nadszedł w 79. minucie, kiedy Alcides Ghiggia strzelił zwycięskiego gola, zapewniając Urugwajowi zwycięstwo 2-1. Maracanã zamilkła, a Brazylijczycy pogrążyli się w żalu, co przeszło do historii jako jedno z największych zaskoczeń w historii futbolu.
Dziedzictwo
Mistrzostwa Świata w 1950 roku miały ogromne znaczenie dla piłki nożnej. Turniej w Brazylii był pierwszym, w którym zastosowano system ligowy w finałowej fazie, co jednak okazało się być rozwiązaniem jednorazowym. Sukces Urugwaju, zdobycie ich drugiego tytułu mistrza świata, potwierdziło ich status jednej z czołowych drużyn w historii futbolu.
Dla Brazylii, „Maracanazo” stało się bolesnym, ale kształtującym doświadczeniem. Mimo rozczarowania, brazylijski futbol szybko się podniósł, co zaowocowało dominacją na arenie międzynarodowej w kolejnych dekadach. Estádio do Maracanã, mimo że było miejscem wielkiej klęski, stało się ikoną brazylijskiego futbolu.
Turniej w 1950 roku przypomniał światu o sile i emocjach piłki nożnej, jednocząc ludzi po traumie wojny i pokazując, że sport ma moc przekraczania granic i łączenia różnych kultur.
Wróć do historii Mistrzostw Świata.
