Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w Meksyku w 1970 roku były dziewiątym turniejem tej rangi, organizowanym przez FIFA. Odbyły się w dniach od 31 maja do 21 czerwca 1970 roku i były pierwszymi mistrzostwami świata zorganizowanymi w Ameryce Północnej. Turniej ten przeszedł do historii jako jeden z najbardziej spektakularnych i pełnych emocji, a także jako miejsce, gdzie Brazylia zdobyła swój trzeci tytuł mistrza świata.
Przygotowania i organizacja
Meksyk został wybrany na gospodarza mistrzostw w 1964 roku, pokonując Argentynę. Był to pierwszy turniej rozgrywany poza Europą i Ameryką Południową. Infrastruktura kraju, w tym nowoczesne stadiony jak Estadio Azteca w Meksyku, była gotowa na przyjęcie najlepszych drużyn świata. Estadio Azteca, z miejscami dla ponad 100 000 widzów, stało się ikoną mundialu i miejscem rozgrywania najważniejszych meczów, w tym finału.
Uczestnicy i format turnieju
W turnieju wzięły udział 16 drużyn, które przeszły przez eliminacje. Drużyny zostały podzielone na cztery grupy po cztery zespoły. Po dwa najlepsze zespoły z każdej grupy awansowały do ćwierćfinałów. Turniej przyciągnął wiele silnych drużyn, w tym obrońców tytułu, Anglię, a także Brazylię, Włochy, RFN i Urugwaj.
Przebieg turnieju
Mistrzostwa rozpoczęły się 31 maja 1970 roku. Brazylia, prowadzona przez legendarnego Pelé, szybko pokazała swoją dominację, wygrywając wszystkie mecze w fazie grupowej. W ćwierćfinale zmierzyła się z Peru, wygrywając 4-2, a w półfinale pokonała Urugwaj 3-1.
Jednym z najbardziej pamiętnych meczów turnieju był półfinał między Włochami a RFN, który przeszedł do historii jako „Mecz stulecia”. Spotkanie zakończyło się wynikiem 4-3 dla Włoch po dogrywce, a pięć z siedmiu goli padło właśnie w dodatkowym czasie gry. To dramatyczne spotkanie na Estadio Azteca zostało uznane za jedno z najlepszych w historii mistrzostw świata.
Finał
Finałowy mecz odbył się 21 czerwca 1970 roku na Estadio Azteca w Meksyku. Brazylia zmierzyła się z Włochami w walce o trzeci tytuł mistrza świata. Brazylia, z Pelé na czele, dominowała od początku meczu. Pelé otworzył wynik, a kolejne bramki zdobyli Gérson, Jairzinho i Carlos Alberto. Mecz zakończył się wynikiem 4-1 dla Brazylii, co zapewniło im trzeci tytuł mistrza świata i pozwoliło na stałe zatrzymać trofeum Julesa Rimeta.
Dziedzictwo
Mistrzostwa Świata w Meksyku w 1970 roku były przełomowe pod wieloma względami. Były to pierwsze mistrzostwa świata transmitowane na żywo w kolorze, co znacznie zwiększyło ich globalny zasięg i popularność. Brazylia, z drużyną uważaną za jedną z najlepszych w historii piłki nożnej, zachwyciła świat swoją ofensywną grą i technicznymi umiejętnościami.
Pelé, zdobywając swój trzeci tytuł mistrza świata, umocnił swoją pozycję jako jednego z najlepszych piłkarzy wszech czasów. Jego bramka w finale oraz ogólna gra podczas turnieju były kluczowe dla sukcesu Brazylii.
Mistrzostwa te były także miejscem narodzin wielu innych legend piłki nożnej, takich jak Jairzinho, który zdobył bramkę w każdym meczu turnieju, oraz Gordon Banks, który dokonał jednej z najbardziej spektakularnych interwencji bramkarskich w historii, broniąc strzał Pelé w meczu grupowym Anglia-Brazylia.
Mistrzostwa Świata w 1970 roku w Meksyku pozostają jednym z najbardziej pamiętnych turniejów w historii piłki nożnej, pełnym dramatycznych momentów, wybitnych indywidualności i innowacji technicznych, które na zawsze zmieniły oblicze futbolu.
Wróć do historii Mistrzostw Świata.
